گروه داوطلب کارآگاهی «دِ کیس بریکیرز» در جست‌وجوی قاتل «زودیاک»، گری فرانسیس پست را به عنوان مظنون جدید احتمالی معرفی کرده است؛ قاتلی سریالی که در اواخر دهه ۱۹۶۰ منطقه خلیج سان‌فرانسیسکو را به وحشت انداخته بود.

به دلیل نامه‌ها و پیام‌های رمزآلودی که قاتل به مقام‌ها و روزنامه سان‌فرانسیسکو کرونیکل ارسال کرده بود، این پرونده مدت‌ها است که علاقه‌مندان به ماجراهای جنایی را مجذوب خود کرده است و موضوع بسیاری از کتاب‌ها‌، فیلم‌های مستند، برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌ها بوده که معروف‌ترین آن‌ها به کارگردانی دیوید فینچر با بازی رابرت داونی جونیور و جیک جیلنهال است.

بر اساس بیانیه مطبوعاتی‌ این گروه، گزارش شده است که «دِ کیس بریکیرز» آقای پست را که در سال ۲۰۱۸ درگذشت، به واسطه مجموعه‌ای از عکس‌ها شناسایی کرده است که تاریخشان به  سال ۱۹۶۳ می‌رسد و ظاهرا از «اتاق تاریک» او به دست آمده است.

آن‌ها عکس‌هایی را پیدا کردند که آقای پست را با زخم‌هایی بر پیشانی‌اش نشان می‌دهد که با زخم‌های‌هایی که در طرح پلیس از قاتل زودیاک وجود دارد، مطابقت دارد. بریده اخباری که این گروه تهیه کرده است، نشان می‌دهد که آن‌ها معتقدند این زخم‌ها در نتیجه تصادف اتومبیل سال ۱۹۵۹ است که در آن یک عضو نیروی هوایی کشته و آقای پست که با اسکادران کنترل و هشدار هواپیما ۷۸۲ کار می‌کرد، مجروح شد.

به گزارش فاکس نیوز، این گروه که بر پرونده‌های جدی متمرکز و متشکل از متخصصان سابق پلیس و پزشکی قانونی است، همچنین ادعا می‌کند که مدارک پزشکی قانونی شامل دی‌ان‌ای در اختیار دارد و در ادامه می‌گوید که اگر حروف نام کامل آقای پست را از یکی از رمزهای باقیمانده از زودیاک حذف کنید، پیامی متناوب را نشان می‌دهد.

بسیاری از شواهد این گروه درباره آقای پست، به قتلی در ریورساید در کالیفرنیا در اواسط دهه ۷۰ مربوط می‌شود که به قاتل زودیاک نسبت داده شد‌ه است، اما در حال حاضر مقام‌ها دیگر آن را با قتل‌های زنجیره‌ای قاتل زودیاک مرتبط نمی‌دانند.

قتل وحشیانه شری جو بیتس در ۳۱ اکتبر ۱۹۶۶، دو سال پیش از مشخص شدن فعالیت زودیاک، در صدها مایلی شمال محل حادثه اتفاق افتاد. گرچه در یکی از نامه‌های زودیاک، وی ادعا می کند که ۳۷ نفر را کشته است؛ بسیار بیشتر از پنج قتلی که رسما به او نسبت داده شده است.

از جمله شواهدی که کارآگاهان دِ کیس بریکرز معتقدند این پرونده‌ها را به آقای پست پیوند می‌دهد، یک ساعت مچی تایمکس با دستبندی شکسته است که در صحنه جنایت یافته و در اواسط دهه ۶۰ از یک پایگاه نظامی خریداری شده است.

به گفته «دِ کیس بریکرز»، آقای پست به عنوان سرباز کهنه‌کار نیروی هوایی ایالات متحده، به دنبال حادثه‌ای با اسلحه، در حال معاینه پزشکی در بیمارستان پایگاه هوایی مارس بوده است که تنها ۱۵ دقیقه با صحنه جنایت فاصله دارد. مشخص نیست که این تاریخ‌ها با هم همخوانی داشته باشند یا خیر.

«دِ کیس بریکرز» معتقد است که آثار رنگ روی صفحه ساعت مچی به این دلیل است که در زمان قتل، آقای پست سه سال نقاش خانه‌ها بوده است؛ کاری که وی ده‌ها سال بعد نیز به آن ادامه داد.

اعتقاد بر این است که یک اثر پاشنه چکمه‌ای نظامی به سایز ۱۰ که ادعا می‌شود آقای پست آن را پوشیده، همان چیزی است که در سه صحنه دیگر جنایت زودیاک یافت شده است. گفته می‌شود که موهای قهوه‌ای موجود در دست قربانی با موی پست همخوانی دارد.

فاکس نیوز با یک سرباز کهنه‌کار جنگ ویتنام به نام هامس اسمیتس گفت‌وگو کرد که می‌گوید ۱۰ سال یک افشاگر زودیاک به نام ویل را مخفی کرده است که  از «گروه گشت جنایی» به رهبری آقای پست احتمالا در منطقه های سی‌یرا، فرار کرده بود.

ویل که اکنون در شمال غربی [آمریکا] زندگی می‌کند، ادعا می‌کند که آقای پست «مرا به یک ماشین کشتار بدل کرد» و دفن سلاح‌های قتل را شاهد بوده است.

ویل در بخشی از مصاحبه طولانی‌تر خود با «دِ کیس بریکرز» ادعا می‌کند که آقای پست حیوانات در هر اندازه‌ای را «بی‌ملاحظه» می‌کشت و «با لاشه‌ها بازی می‌کرد».

از دیگر شاهدان «دِ کیس بریکرز» می‌توان به عروس آقای پست اشاره کرد؛ زنی به نام میشل که ادعا می‌کند هنگامی که ازدواجش به پایان رسید، تا زمان خروج از ایالت تحت آزار، تهدید و تعرض گروه آقای پست قرار داشته است.

گوئنی، زن کالیفرنیایی که در همسایگی آقای پست و همسرش زندگی می‌کرد، به فاکس نیوز گفت که بر اساس شواهد جمع‌آوری‌شده تا به امروز، او قاتل زودیاک است.

او گفت که آقای پست و همسرش در دوران کودکی وی در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در نبود پدر و مادرش از او نگهداری می‌کردند و [پست] هر هفته چند بار به او نحوه شلیک با سلاح گرم را آموزش می‌داده است. او همچنین گفت که او بی‌مهری و خشونت [پست] با همسرش را که فقط روی مبل خوابیده بود، شاهد بوده است.

در اطلاعیه مطبوعاتی «دِ کیس بریکرز» آمده که گوئنی به تازگی گفته است که اخیرا با همسر پست که در حال حاضر به کمک دستگاه تنفس مصنوعی زندگی می‌کند، تماس گرفته و در تلفن از او شنیده است که «متاسفم که گذشته (زودیاک) او را به پلیس نگفتم.» پرانتز را «دِ کیس بریکرز» اضافه کرده است.

او به فاکس نیوز گفت: «او زندگی دوگانه‌ای داشت. حالا که بزرگسالم و به گذشته فکر می‌کنم، همه‌چیز با عقل جور در می‌آید. وقتی نوجوان بودم، نمی‌توانستم دو تا [قطعه پازل] را کنار هم بگذارم. تا اینکه بزرگ شدم و برایم مسلم شد که گری همان زودیاک است.»

تا به امروز، هیچ دی‌ان‌ای با هیچ یک از صحنه‌های جنایت زودیاک، از جمله قتل خانم بیتس، مطابقت نداشته است.

در سال ۲۰۲۰، پس از اینکه شهروندان خصوصی یکی از پیام‌های رمزآلود [زودیاک] را رمزگشایی کردند، اف‌بی‌آی اعلام کرد که پرونده زودیاک در جریان است.